تعداد بازدید : 424090
تعداد نوشته ها : 281
تعداد نظرات : 82
کی
از تاثیرات مهم انقلاب سال 57 ایران در وسعت منطقه ای تاثیر بر بافتهای
ناهمگون در منطقه بود و ایدئولوژی صهیونیسم در واقع مهمترین پدیده ای بود
که بر اساس رویکرد انقلاب و نهضت اسلامی به عنوان یک بافت ناهمگون تلقی می
شود.
انقلاب ایران بر اساس تفکر پویای روحانیت تشیع و به رهبری این گروه
با محوریت حضرت امام خمینی(ره)و با حمایت مردمی صورت گرفت، گروهی که پیشتر
بارها عقاید و اظهارات خود را درباره ماهیت ایدئولوژی صهیونیسم بیان کرده
بودند.
امام خمینی( ره ) بنیانگذار این حرکت نوین بارها به ویژه از سال 1342 به
بعد و پس از آغاز جدی نهضت اسلامی ، اسرائیل را رژیمی نامشروع توصیف کرده
بودند وهمچنین"مسئله فلسطین"تئوری بود که روحانیون به پیشتازی مبارزانی
همچون هاشمی رفسنجانی با نوشتن کتابی در این رابطه و انتشار آن در سطح
جامعه و بیرون از کشور به اطلاع رسانی در این ارتباط همت گماشتند.
به همین سبب با وقوع انقلاب تحولات ایران علاوه برتاثیرگذاری عمیق بر محیط
پیرامونی درحوزه اسلامی، محیطهای ناهمگون را هم تحت تاثیر قرار داد.
رژیم صهیونیستی به عنوان یک واحد سیاسی جعلی که پس ازاوج گیری جنبش
صهیونیستی به رهبری"تئودور هرتزل" روزنامه نگار آلمانی به وجود آمد
ناهماهنگی و ناهمسانی های اساسی با انقلاب ایران به رهبری امام خمینی(ره)
داشت.
امام خمینی (ره) پس از به دست گرفتن مرجعیت تشیع در سالهای قبل از انقلاب
در اظهارات خود،رژیم صهیونیستی را به عنوان یک فرزند ناخلف ونامشروع توصیف
کردند و علناً موجودیت آن را به چالش کشیدند که این مسئله پس از شکل گیری
نظام اسلامی جدید در ایران و نیز طرح شعار" اسرائیل باید از صحنه روزگار
محو شود" ادامه پیدا کرد.
امام خمینی با بینش بی مانند خود به خوبی به این نکته واقف بودند که
موجودیت و حیات رژیم صهیونیستی ارتباطی تنگاتنگ با تنش آفرینی دارد، لذا
از همان ابتدا و به دور از محافظه کاری و عرف سیاسی و دیپلماتیک موجود در
آن زمان، مخالفت علنی خود را با روند "سازش" اعلام و برخی از کشورهای عربی
را که در این مسیر گام برداشته بودند نکوهش کردند و آنان را خائن با آرمان
ملت فلسطین لقب دادند.
گرچه در ابتدا به سبب تبلیغات رژیم صهیونیستی درباره آنچه خطر تشیع تبلیغ
می کردند، حکام برخی کشورها و سطوح رسمی در منطقه در ارتباط با دیدگاه
امام (ره) نسبت به رژیم صهیونیستی، با محافظه کاری برخورد کردند، اما پس
از گفتگوهای سازش اسرائیل با فلسطینی ها و برخی کشورهای عربی خط مقدم، این
مسئله بر سطوح رسمی و دولتمردان پرچمدار به اصطلاح صلح و همچنین سطوح
غیررسمی و افکار عمومی مسجل شد که اسرائیل طرف مطمئنی برای صلح نیست و این
رژیم نمی تواند رگ حیاتی خود و روند پویایی جنبش صهونیسم را که همان تنش
آفرینی است، قطع کند.
درک این نکته در دو سطح مذکور، واکنشی متفاوت در پی داشت:
در سطح رسمی،
دولتمردان منطقه از آغاز رسمی و علنی این گفتگوها از اوسلو تا آناپولیس که
اخیراً برگزار شده از بیان این واقعیت که تل آیو اهل مذاکره و گفتگو نیست
طفره می روند، اما در سطح غیر رسمی و افکار عمومی خاورمیانه، به
ویژه فلسطینی ها این مسئله به گونه ای دیگر رقم خورد و آن بی نتیجه بودن
گفتگوهای صلح، کاتالیزوری برای آغاز قیامی مردمی و گسترده در سرزمینهای
اشغالی بود که کلمه "انتفاضه" را وارد واژگان سیاسی کرد.
این
قیام که تاکنون دو حرکت عمده را پشت سرگذاشته، روندی بود که تاثیری مستقیم
از انقلاب ایران و اندیشه ها و نظرات امام خمینی (ره) داشت که ایشان برعدم
سازش با رژیم صهیونیستی و بی فایده بودن گفتگوها تاکید داشتند.
همین رویکرد و همچنین پیروزی مقاومت اسلامی حزب الله - نسخه عربی مقاومت
اسلامی بر اساس دیدگاههای امام خمینی(ره) و مکتب تشیع- در لبنان علیه
اشغالگری ارتش رژیم صهیونیستی سبب گردید تا روحی تازه به مقاومت اسلامی در
فلسطینی دمیده شود و تاثیر آن تاکنون باقی بوده و قطعاً در آینده نمود
بیشتری خواهد داشت.