پیامبراکرم (ص) فرمودند:

«اگر از دوام دنیا یک روز بیشتر نمانده باشد; خدای بزرگ آن را چنان درازا دهد تا مردی از دودمان مرا برانگیزاند که زمین را از عدالت و داد پر سازد همانگونه که از ستم و بیداد آکنده باشد .»

نخستین نکته‏ای که با عنایت‏به مفهوم «انتظار» به ذهن ما می‏آید خواستار شدن «ظهور» است از صمیم دل; زیرا تا دوستدار و دلبسته چیزی نباشی چشم به راهش نخواهی بود . لازمه این خواستن و اشتیاق وجود دو زمینه قلبی است: یکی شناخت و آگاهی از محتوای ظهور و دوم گرایش و جویایی نسبت‏به آن محتوا .

لازمه درک بهتر حقیقت از مفهوم «انتظار» ، «شناخت درونی‏» و «خواست قلبی‏» است . پس انتظار چیزی نیست مگر نیت ظهور .

منتظران حقیقی، پیوسته تصویر ظهور را در برابر دیدگان دارند و از دل و جان آن را می‏جویند و برای تحقق آن می‏کوشند . انتظار نه فقط ظهور را در دل و جان ما پایدار می‏سازد بلکه در قلمرو تن ما نیز نقش و نشانی از آن را آشکار می‏نماید، مگر نه این که چشم، زبان، گوش، دهان و دست و پای ما، بندگان فرمانبردار دل ما هستند . پس اگر اندیشه و پندار ما به رنگ ظهور درآمد گفتار و کردارمان را نیز همرنگ خود خواهد ساخت . مبادا این حقیقت را خیال و رؤیا پندارید و از خاصیت و اهمیت ایده‏ای چنین بلند و عالی غافل بمانید . چه خوب سروده مولوی:

از یک اندیشه که آید در درون

صد جهان گردد به یک دم سرنگون

امید به ظهور ایجاد جاذبه می‏کند; انسان را به راه می‏اندازد و به سوی خود می‏کشاند . جوهره این «امیدواری‏» همان «خوش‏بینی‏» نسبت‏به آینده بشریت است و پشتوانه آن نوید حتمی و مژده قطعی خدا به پیروزی مستضعفان و فرمانروایی صالحان و نیک‏فرجامی پرهیزکاران .

امید و انتظار مقدمه هجرت و جهاد است، نه زمینه رخوت و رکود . امام صادق (ع) می‏فرماید:

«هر کس دوست دارد از یاران حضرت قائم باشد، بایستی انتظار او را داشته و به نیکویی و پرهیزگاری رفتار نماید . پس اگر به این حال، پیش از قیام او از دنیا رود، پاداش یاران مهدی را خواهد گرفت . بنابراین بکوشید و جدیت کنید و چشم به راه باشید که بر شما گوارا باد .»

نخستین گام انتظار، خودسازی است; یعنی رشد و تربیت جسم و روح و چندان هم دشوار نیست; زیرا شوق دیدار او مردمان را می‏سازد چه رسد به اشتیاق درک ظهورش، پس لختی به خود بیندیشیم .

تلاشها و سازندگیهای ناشی از انتظار اگر هم به دوران ظهورش نرسد دست کم در زندگی عمومی جامعه تاثیری بسیار مثبت دارد; زیرا تربیت افراد و تجهیز آنان به یقین، جامعه را به پیش می‏برد و نیرومند و توانگر می‏سازد، در برابر دشمن پایداری و مقاومت می‏بخشد و در نتیجه آسایشی نسبی برای همگان فراهم می‏آورد .

انتظار امام زمان بدون محبت و علاقه به او کاری از پیش نخواهد برد; زیرا که حماسه‏ها همواره در فضای شور و احساس زاده و پرورده می‏شوند، کافی نیست که نسبت‏به حضرتش تنها پذیرش ذهن و پسند فکری داشته باشیم، کشش روحی و پیوند قلبی در اینجا به کار می‏آید . اگر در روزگار دشوار غیبت‏بر فراز آسمان بلند انتظار، گهگاه شاهد درخشش ستارگان بوده‏ایم، ناشی از عواطف پاک آن کواکب به خورشید نهان در ابر بوده است .

منتظران راستین در عین حال وظیفه دارند که علاوه بر اصلاح خویش در اصلاح دیگران نیز بکوشند; زیرا برنامه عظیم و سنگینی که انتظارش را می‏کشند یک برنامه فردی نیست; برنامه‏ای است که تمام عناصر تحول باید در آن شرکت جوید; باید کاری به صورت دسته‏جمعی و همگانی باشد، کوششها و تلاشها باید هماهنگ گردد و عمق و وسعت این هماهنگی باید به عظمت همان برنامه انقلاب جهانی باشد که انتظار آن را دارند .

انتظار یعنی آماده‏باش کامل . من اگر ظالم و ستمگرم چگونه ممکن است در انتظار کسی باشم که طعمه شمشیرش خون ستمگران است؟! من اگر آلوده و ناپاکم چگونه می‏توانم منتظر انقلابی باشم که شعله اولش دامان آلودگان را می‏گیرد؟!

اکنون می‏فهمیم چرا منتظران واقعی گاهی مانند کسانی شمرده شده‏اند که در خیمه حضرت مهدی (عج) و یا زیر پرچم اویند . یا چون کسی هستند که در راه خدا شمشیر می‏زند و یا در راه خدا به شهادت می‏رسد .

اینها مراحل مختلف و درجه مجاهده در راه حق و عدالت است که متناسب با مقدار آمادگی در انتظار افراد است; یعنی همانطور که میزان فداکاری مجاهدان راه خدا و نقش آنها با هم متفاوت است، انتظار و خودسازی و آمادگی نیز درجات مختلفی دارد که هر کدام از اینها با یکی از آنها از نظر مقدمات و نتیجه شباهت دارند .

پس بیدار باشید; زیرا نمی‏دانید که در چه وقت، صاحبخانه می‏آید، در شام یا نصف شب، یا بانگ خروس، یا صبح، مبادا ناگهان آمده، شما را خفته یابد .

اگر اندیشه و پندار ما به رنگ ظهور درآمد گفتار و کردارمان را نیز همرنگ خود خواهد ساخت .

امید و انتظار مقدمه هجرت و جهاد است، نه زمینه رخوت و رکود .

کافی نیست که نسبت‏به حضرتش تنها پذیرش ذهن و پسند فکری داشته باشیم، کشش روحی و پیوند قلبی در اینجا به کار می‏آید .