مجموع عمر تو در دنیا یک ساعت‏بیشتر نیست; بخشی از این ساعت گذشته و تمام شده است، بخشی هم هنوز نیامده و نمی‏دانی در آن چه بر سر تو خواهد آمد . سرمایه موجود و پرارزش عمر تو لحظه‏هایی است که اینک در اختیارت است . پس باید برای رستگاریت‏بکوشی، وظیفه‏شناس باشی و از دستورات خداوند اطاعت کنی .

ببین! کسی که دو روزش با هم یکسان باشد در معامله عمرش ضرر کرده است; کسی که امروزش بهتر از دیروز باشد مورد غبطه دیگران واقع می‏شود و کسی که امروزش بدتر از دیروز باشد از رحمت‏حق محروم است .

پس یک «یا علی‏» بگو و اگر از عمرت فقط دو روز باقی مانده، یک روزش را به فرا گرفتن ادب و تربیت اختصاص بده تا هنگام مرگت از سرمایه‏های اخلاقی روز قبلی یاری بخواهی .

به خاطر داشته باش در قیامت هیچ بنده‏ای قدم از قدم برنمی‏دارد مگر به این پرسشها پاسخ دهد: اول آن‏که عمرش را در چه کاری گذرانده; دوم جوانیش را چگونه و در چه راهی تمام کرده و سوم ثروتش را چگونه به دست آورده و آن را در چه راهی صرف کرده است؟

رسول اکرم (ص) به یارانشان می‏فرمودند:

آن کس که در باقیمانده عمرش دارای حسن رفتار باشد و به پاکی و نیکی قدم بردارد خداوند او را به گناهان گذشته‏اش مؤاخذه نمی‏کند و کسی که در باقی‏مانده عمر بدکار باشد به تمام اعمال دوران عمرش مؤاخذه خواهد شد .