یکی از ویژگیهای درونی مبلغ، اخلاص در کل فرایند تبلیغ میباشد. اخلاص تبلیغ را نور میبخشد، نفوذ میدهد، اعماق جان مخاطبان را به اصلاح میکشاند، روح گوینده و شنونده را سیقل میدهد و بالاخره رضای الهی را موجب میگردد.
اخلاص در کتاب معتبر مقاییس این گونه معنا شده است «تنقیة الشیء و تهذیبه؛ پاک کردن و منزّه کردن چیزی را گویند.»
امام صادق علیه السلام در حدیث جنود عقل و جهل میفرمایند: «اَلْإِخْلَاصُ وَ ضِدُّهُ الشَّوْب؛(1) ضد اخلاص شوب است.»
شوب در کتب العین، لسان العرب، و مجمع البحرین به معنای مخلوط بودن است.
پس اخلاص به معنای پاکی و منزه بودن و عدم مخلوط شدن با چیز دیگری است.
مجمع البحرین مینویسد:
«مَعْنَی الأِخْلاصِ هِیَ الْقُرْبَةُ الَّذی یُذْکِرُها اَصْحابُنا فی نِیّاتِهِمْ وَ هُوَ ایقاعُ الطّاعَةِ خالِصا لِلّهِ